Simbi Sjómaður á Oslóbátnum

Sæl aftur bloggaravinir.
Ég hef ákveðið að blogga um vinnuna mína á Pearl Seaways eða Oslóbátnum, eins og skipið er kallað hér í Danmörku.
Well, þegar ég kom um borð sl. föstudag þá fékk ég staffamatinn sem tjans. Það er reyndar stór viðurkenning að fá þá stöðu og ábyrgðarmikil, því maður heldur vinnufélögunum keyrandi og ánægðum ef allt gengur að óskum. Annars er manni velt upp úr tjöru og fiðri og ekki einu sinni treystandi fyrir uppvaskinu, hvað þá meira.  Þetta eru ca 170 manns sem ég fóðra, bæði í hádeginu og í svo kvöldmat. Það er ekkert sparað til og er alltaf tvíréttað í hádeginu og þrí - eða fjórréttað á kvöldin. Þá er ég bara að tala um heita matinn sem ég sé um og svo er allt hitt sem líka er á boðstólnum, álegg, ostar, sallöt mm. Vaktin er frá 6:00 á morgnana til 18:00 á kvöldin.

Í hádeginu í dag voru grilluð svínarif með bökuðum kartöflum, kryddsmjöri og coleslaw, sem fyrsti réttur. Svo voru steiktar núðlur með sterkri salsa, skeldýrum og djúpsteiktum smokkfiski. Í kvöld var svo, klassísk Pólsk súpa Borzjt með sýrðum rjóma og grófsöxuðu fersku dilli. Kálfasteik með timiangljáa, smjörbökuðu grænmeti og ítölskum kartöflurétti með tómat, lauk og rósmaríni. Þriðji rétturinn var svo bláskel í rjóma og hvítvíni med spaghettí og ferskum parmesan.  Sko; það er ekki lygi að maður er á drullufloti frá kl: 06:00 og til kl: 18:00.
Pása er eitthvað oná brauð og ég hef lúmskan grun um að klukkuhelvítinu sé eitthvað illa við mig. Síðasti klukkutíminn fyrir deadline er miklu styttri en allir hinir. Ég kíkti í gær og er sko alveg viss.
Svo í morgun var ekki til hvítkál í coleslawið (hrásalat Ísl.) svo ég notaði jöklasalat og romainesalat. (Sem var fyrir vikið miklu betra á bragðið) Flotið helltist yfir mig og með tvöaldan ekspresso í glasi og crossiant í kjammanum þeyttist ég af stað með vagninn á undan mér niðri á dekki 1, (kjallaranum á landkrabbamáli). Minnismiðinn varð strax blettóttur af kaffi og öðru góðgæti sem á vagninn fór. Upp á dekk 8 þar sem kabyssen (eldhús á sjóaramáli) er. Henda öllu á sinn stað og svo keyra keyra keyra. (vinna eins hratt og maður getur á kokkamáli)
Fimmtudagur og allir eins og ég, að finna pláss, potta og vinnuáhöld á undan öllum hinum, svo maður geti sparað einhvern tíma. Sjóða niður soðin, Kjúklingasoð í súpuna og nautasoð fyrir kálfinn. Ekkert Maggi eða Knorr. Bannað með lögum! 
Klukka hálf tíu um morguninn var lagst að bryggju og þá má kveikja á útvarpinu. Á slaginu drundi geggjað teenage-teknó úr græjunum ( ég sé fyrir mér sápukúludisco og ananas breezer) en eftir að tante Dorthe (yfirkokkurinn) hafði gefið sitt tónlistarálit í skyn, var einhver sem fann stöð sem spilaði svona "eitís lög" og hún labbaði brosandi inn á kontor og lokaði á eftir sér.
Hádegismaturinn keyrði fínt og allir voru ánægðir, Ég var fyrir löngu byrjaður á kvöldmatnum. Kartöflurnar þurftu fjóra tíma í ofninum: kartöflusneiðar, tómatar, lauksneiðar, rósmarín, og brætt smjör lagt í ofnskúffu, heitu nautasoði hellt yfir og bragðbætt svo með salti og pipar. Fjórir tímar við 140 gráður. Alls ekki meiri hita, því þá brenna kartöflurnar við. Bara láta þær malla og sjóða niður í ofnskúffuni.
Það eru ca 10 kokkar að vinna í heita eldhúsinu þar sem ég er og stemmingin fín þrátt fyrir að allir væru að flýta sér við að preppa (undirbúa, á kokkamáli)
Kálfurinn stundi inní ofni og svo var að finna steamer (gufupottur af stærri gerðinni, á kokkamáli) fyrir spaghettíið. Súpan var klár, ég sigtaði sósuna og klukkan var farin að gefa í. Þá slokknaði á loftræstingunni. Yndælis þögn færðist yfir sem einungis var rofin af Kate Bush þar sem hún tónaði: WONDERING HIGH. Enginn hafði tekið eftir því í öllum hávaðanum.  Svo skall hitinn á okkur eins og sleggja. Hitamælirinn fór upp í 55 gráður og enginn tími til þess að flýja inn í kæliklefana eins og sumir þó gerðu. Sem betur fer kom loftræstingin hálftíma seinna aftur í lag og hitastigið varð normal. (ca 30g) Þetta var frekar stressandi en gott þegar gufan og steikarbrælan hvarf upp í háfinn. Tante Dorthe kom með ískalt kók handa öllum og rafvirkjaaulanum var fyrirgefið.
Klukkan gaf ennþá meira í og skuggalega nálægt deadline keyrði ég vagnana að lyftunni og niðrá dekk 5 þar sem messinn (kantínan á sjóaramáli) er. Setja matinn upp og gefa sér tíma til að spjalla aðeins við John sem stjórnar Messanum. Hlerað eftir ánægjuviðbrögðum vinnufélaganna og nælt sér í tvöfaldan expressó og vínarbrauð áður en upp var farið til að taka til.

Eldhúsið var eins og venjulega: Á hvolfi.
Þvo steamerana og stóru pönnuna, borðið og keyra burt rusl. Sko eldhúsið er 50 metrar á lengd svo að maður KEYRIR allt burt á vögnum og svoleiðis.

Á morgun eru frikadellur og kartöflusalat. Léttsteikt kálfalifur í lauk og sveppum í hádeginu. Minestrone súpa um kvöldið, heilsteiktur kjúlli með brúnni sósu og þriðji rétturinn verður svo ákveðinn á morgun.
Svo er "BÅD OG BRAND" alsherjaræfing. Alltaf klukkan korter yfir tíu þegar við erum í Osló, ca einu sinni í viku. Allir áhafnarmeðlimir eru með eitthvað hlutverk ef eitthvað gerist. Ég er á brunavaktinni sem aðstoðarkall. Það er ágætt ef æfingin er létt, en ég hef lent í því að hlaupa upp og niður frá dekki 1 upp á dekk 12 með tóma súrefniskúta á leiðinni upp og fulla kúta aftur niður. Þarf að taka það fram að öll notkun á lyftunni er stranglega bönnuð á meðan á æfingunni stendur? Svo, bara létta æfingu takk!
Við erum líka með Indverskt þema á laugardaginn sem þarfa að undirbúa. Ég er búinn að fá matseðilinn og hann er bara 6 rétta. Heitir réttir. Plús allt hitt sem líka á að vera Indverskt.
Bara gaman.

Kærar kveðjur til ykkar og sérstaklega austur fyrir fjall og suður með sjó.    

Gunni Palli kokkur.   

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 31.3.2011 kl. 23:15]

Dásamlegt að heyra loksins frá þér aftur.